باید اذعان کرد که برخلاف ذوق زدگی برخی موافقان فیلم پیر پسر که سعی فراوانی برای القای متمایز بودن این فیلم از دیگر آثار سینمایی دارند باید گفت که برآیند جامعه از تماشای فیلم منفی است به گونه ای که بسیاری از تماشاگران در هنگام اتمام فیلم ناراضی از صندلی ها برخاسته و اشکارا نظر منفی خود را اظهار می کردند... حسین ساختمانیان در نقد فیلم پیرپسر نوشت:
با توقف نمایش فیلم پیر پسردر سکوهای نمایش خانگی، انتظار میرفت تابتدریج جنجالی که از جشنواره فجر ۱۴۰۳ آغاز شده بود را آرام کند اما ادامه نمایش ان در کانال های ماهواره ای به حرکت هیولای پیر پسر شکل تازه ای داد . دستمایه قرار دادن موضوعات تلخ و سیاه و نمایش آن بر پرده سینما موضوع جدیدی نیست وتاکنون بارها شاهد آن بوده ایم فیلم پیرپسر نیز از همین دست فیلم هاست. اکتای براهنی که در تجربه اول فیلمسازی خود موفق ظاهر نشد با فاصله چند ساله و با هدف ساخت فیلمی جنجالی به سراغ موضوعی تابو رفت .سال ۱۴۰۰همزمان با آخر همه گیری کرونابراهنی فیلم پیر پسر را به سبک ناتورالیستی از زندگی زالو صفتانه پدری با خوی حیوانی و رفتاری هیولایی با مضمونی سیاه وتاریک به تصویرکشید . او دو پسر میانسالش را همچون برههایی در چنگ گرک تحت فشار مالی وروحی قرار داده و با آینده ای مبهم معطل نگهداشته خود معتاد ، دائم الخمر، خسیس و زنباره است تا آنجا که درابتدای انقلاب ، خود را انقلابی جا زده وخانه مصادره شده پدر زنش را با دوز وکلک از آن خود می کند غلام با دیدن رعنا زن جوان مطلقه ای که دنبال خانه ای اجاره ای است با هدف سو استفاده طبقه دوم خانه اش را با قیمت کم به او اجاره داده و ازابتدا افکار پلیدی در سر می پروراند زنی که بیتوجهی خانواده او را به مرز هرزگی کشانده و رعنا برای دستیابی به زندگی ایده آلش اغلب مردان زنباره را تحریک و تلکه می کند.از دید سازندگان این فیلم سیاه و تاریک، او نیز همانند دیگر انسانهای مجبور در جامعه بیرحم دست و پا میزند و به تدریج بدرون مردابی که جامعه ایجاد کرده کشانده میشود.
این فیلم به دلایل مختلف تا سال ۱۴۰۳ نتوانست مسئولین سینمایی وقت را برای اکران سینمایی متقاعد کند اما پس از سه سال خارج از بخش مسابقه و تنهابرای یک سانس در بخش ویژه جشنواره فجر۱۴۰۳ شرکت کرد. پس از نمایش پیر پسر در جشنواره و علیرغم مخالفت های گسترده مجوز اکران عمومی را نیز کسب کرد . فیلم به سبک آثار ناتورالیستی و با قواعد این سبک یعنی انسانهای اسیر جبر محیط و وراثت اثری تلخ ، سیاه، وسراسرزشتی و پلشتی را به تصویر می کشد ۰
عوامل فیلم خصوصاً کارگردان تمام تلاش خود را برای دستیابی به ساختاری تکنیکی و حرفهای به کار بسته اند . فیلم از ویژگیهای ساختاری قابل توجهی برخوردار است تصویربرداری، نورپردازی، صحنه آرایی و بازیهای برجسته بازیگران، از جمله حسن پورشیرازی در نقش غلام باستانی لیلا حاتمی در نقش رعنا و حامد بهداد در نقش علی و دیگران از ویژگیهای فیلم محسوب می شوداما علی رغم تکنیک برجسته، اثر در مضمون و محتوا لنگ میزند ظرفی بلورین و ارزشمند با مظروفی بدبو و نازیبا.
مقصود ،انکار وجود چنین انسانها و فجایعی نبوده و به این معنا نیست که جامعه ایرانی از این مسائل بری و پاک است . کما اینکه در گذشته و امروز جامعه شاهد فجایع بمراتب زشت ومشمئز کننده تر بوده است مشکل آنجاست که بخواهیم این استثنا را قاعده قرار داده و از جز به کل رسیده، نتیجه مورد نظر خود را بگیریم .
بعید است که هدف براهنی و تیمش صرفا تولیداثری متمایز با صحنه های خشن ،مهیج ، غیراخلاقی و تماشگر پسند باشد بلکه هدف مفاهیم استعاری (که تماشگر را به لایه ها ومفاهیم عمیق تری رهنمون کند )می باشد که کارگردان کشف آنرا به عهده تماشگار گذاشته است . ذات ناتورالیسم و نقطه مقابلش یعنی رمانتیسیسم صفر و صد نشان دادن انسانها و جامعه است به همین خاطر است که این سبک که در قرن نوزده باب شد اما مانند دیگر سبک های هنری چندان دوام نیاورد و خیلی زود جوامع هنری واقع گرایی را بر ناتورالیسم ترجیح دادند.
نمایش بیپروا و بیشمار میگساری و بافورکشی رفتارهای سخیف پدر نسبت به فرزندانش و فرزندان نسبت به پدرشان زنبارگی غلام نمایش نگاههای گاه و بیگاه او به رعنا و رفتار تحریک کننده رعنا که هم پدر را میلرزاند و هم پسر را شیفته خود میکند، بوییدن بیمارگونه کفش رعنا، نگاههای هوسرانه غلام ، عاشقانه علی و نگاههای کاسب کارانه و بیتفاوت رضا از سه پنجره مجزا هنگام ورود رعنا به حیاط خانه و رضایتش از نگاه آنها جز برای واداشتن تماشاگر به تصور ذهنی از آنچه اجازه دیدنش را ندارد نیست .....
باید اذعان کرد که برخلاف ذوق زدگی برخی موافقان فیلم پیر پسر که سعی فراوانی برای القای متمایز بودن این فیلم از دیگر آثار سینمایی دارند باید گفت که برآیند جامعه از تماشای فیلم منفی است به گونه ای که بسیاری از تماشاگران در هنگام اتمام فیلم ناراضی از صندلی ها برخاسته و اشکارا نظر منفی خود را اظهار می کردند .اخر گناه خانواده ای که برای دیدن فیلمی خوب و ارزشمند و سرگرم کننده با صرف وقت و هزینه قابل ملاحضه به سینما آمده و با دیدن این حجم از خشونت وهرزه نگاری روبرو میشوند چیست ؟ امثال این فیلم که کم هم نیستند به جای منع نمایش که مرثیه مظلومیت توسط عده ای را در پی خواهد داشت نمایش محدود است تا علاوه بر خلع سلاح طرفداران این گونه آثار از تبعات زیانبار اجتماعی آن نیز پیشگیری کرد.